''home sweet home''

wat was het vanmorgen vroeg opstaan zeg!
de wekker ging om kwart voor 6 af, celine en ik waren kapot de avond ervoor hebben we tot half 1 ingepakt want het was een hele grote bende in onze kamer...
dus met moeite zijn we ons bedje uit gekomen om 7 uur zaten we al weer in de bus onderweg naar het vliegveld eenmaal ingechekt ( nadat die vrouw mijn boardingpass 3 x fout had geprint) kwam het saaie wachten weer
gelukkig zat kevin op dezelfde vlucht dus konden we nog even babbelen, meneer van delta kon natuurlijk weer niet garanderen op twee plaatsen naast elkaar superstom.
eenmaal in het vliegtuig wilde 'mevrouw de neger'' niet naast me zitten dus zat ik alleen! heel gezellig hoor..

van newyork dus aangekomen op detroit en daar moest ik wachten op mijn aansluiting naar mijn 'final destination' lansing.
daar in mijn eentje meer dan een uur lopen vervelen want kevin had een andere vlucht.
ik schrok me dood toen ik bij de gate aankwam.
op de heenweg naar newyork hadden we een mega vliegtuig , mijn vlucht ervoor was minder veel herrie in het vliegtuig ik dacht serieus dat we neer zouden storten zo eng was die, maar toen ik het vliegtuig zag waar ik naar lansing moest vliegen schrok ik me kapot HIJ WAS ZO MINI. ik denk dat ga ik niet overleven de kan nooit in de lucht blijven...
na al het wachten zat ik dat mini vliegtuigje , natuurlijk weer geen beenruimte niks. gelukkig was de vlucht maar 21 minuten.
ik was niet eens overdreven zenuwachtig om eindelijk mijn hostfamily te ontmoeten, eigenlijk beetje spannend maar neit zenuwachtig.
nadat ik de douane door liep loop ik met een heel chagerijnig hoofd naar een bord om te kijken waar mijn baggage gedropt word sta ik pal voor sandra hahaha. heel leuk allemaal lekker ''american hugging'' en dingen zoals dat. natuurlijk was het wel beetje raar, want ja het zijn toch vreemden waar moet je het over hebben! maar het was al snel gezellig.de buurjongen was ook gezellig meegekomen dus heel leuk.

we zijn onderweg naar vermontville naar een heel leuk restaurant geweest ja, typisch amerikaans : je rijd op de weg die lang is en uitgestrekt ziet een mega parkeerplaats en een megarestaurant en stopt der om te eten.
het was een soort wok achtig iets, zelf eten opscheppen en dan bakken ze het voor je op de kookplaat , maar deze keer was het met entertaiming( geen idee of je het goed schrijft , vast niet) dus die gozer ; hey you loook so beautiful when you smile blablaaa. hahaha kon er wel om lachen.

deze week ben ik er wel achter gekomen dat amerikanen echt van hun airco houden overal waar je binnenloopt hebben ze de airco aan bloedjekoud!

onderweg naar huis dacht ik ; waar ben ik aan begonnen.
het was echt boerendorp afgelegen niks te doen.
in vermontville valt het nog wel mee.... maar de weg ernaartoe ik dacht echt ohgod zometeen stoppen ze op een farm ofiets! hahahahaa.
tja van een megastad als newyork naar het mini'ste dorpje ever dat is een big change.
aangekomen home spullen gedropt in mijn nieuwe kamer en meteen door naar de plaatselijke bar om daar de oma van mijn nieuwe buurjongen te leren kennen haha.
natuurlijk schoven er allemaal andere mensen aan waardoor het een magagroep werd maar heel gezellig en leuk allemaal.

thuis even bijgekomen bezoek gehad van 2 andere exchange students die morgen 2 weken hier komen logeren omdat er iets is met hun hostfamily's dus dat is alleen maar gezellig !

eindelijk zit ik dus nu in mijn nieuwe tweepersoonsbedje nou hij ligt superlekker dat word heeeerlijk slapen !

sweetdreamsxxx